نگاهی گذرا به مبحث تعادل و تراجیح

بحث تعادل و تراجیح یا بحث تعارض ادله از مباحث مهم اصولی است که جایگاه خود را از خاتمه و مباحث حاشیه ای اصول فقه ، به حدی به مباحث پایه ای اصول تغییر داده است که برخی آن را از مهمترین مسائل اصول برشمرده اند. تعارض بین دو دلیل گاه غیرمستقر، از رهگذر جمع عرفی مرتفع و از دایره بحث خارج می شود مانند دو دلیل عام و خاص، و مطلق و مقید. گاه تعارض بین دو دلیل مستقر و در این صورت یا از هر جهت (سند، دلالت و جهت صدور) همتا و متعادلین هستند و دو گزینه تساقط هر دو یا تخییر بین آن دو، مورد توجه اصولیان قرار گرفته یا یکی از دو دلیل دارای امتیاز بر دیگری است . این امتیاز یا در اخبار علاجیه ذکر شده یا در روایات مزبور ذکر نشده است . در چنین موردی دو گزینة تخییر و ترجیح دلیل دارای مزیت ، مورد توجه اصولیان قرار گرفته و گزینش هر یک راه ویژه ای را در استنباط احکام شرعی از دلایل متعارض ، فرا راه مجتهد می نهد. در این نوشتار پس از ارزیابی نظرات و استدلال های رهروان هر یک از دو مشرب تخییر یا ترجیح ، مشرب ترجیح که پیشتاز آن شیخ انصاری است، تقویت شده است .